Hoe zou de begrafenisdienst eruit zien als we niet bang waren?“Wat zou ik doen als ik niet bang was om te falen?” Dit is de krachtigste vraag die ik me ooit heb gesteld op mijn levensreis tot nu toe. De antwoorden brengen me bijna altijd in een hartverscheurende, adembenemende en angstige toestand. Maar, laten we eerlijk zijn, hoe vaak vragen we ons af wat we zouden doen als we niet bang waren? Ik durf te wedden dat de meeste mensen daar niet naartoe gaan, want het is een enge plek om te zijn. En het is niet anders in onze biz en carrière. En als ik nu gewoon een waarheidsbom kan laten vallen, geloof ik dat het beroep van begrafenisondernemer opereert vanuit een plaats van angst. Daar heb ik het gezegd. En ik denk dat als we niet zo bang waren, we zoveel meer potentieel zouden hebben. Zoveel mogelijkheden. Zoveel groei. Zoveel lessen. Dat alles, en nog veel meer, aan de andere kant van de verlammende angst die ons beroep als geheel heeft doen stagneren. Nu, na het lezen van dit, kan een van de twee dingen voor u gebeuren……. Je bent boos op mij, en je wilt tegen je scherm schreeuwen. Je resoneert met mij en bent blij dat iemand het eindelijk gezegd heeft. Hoe dan ook, ik nodig je uit om te blijven lezen, want dit is een ernstige zaak. Het is de moeite waard om het aan de orde te stellen. En, ik hoop dat u uw mening ook aan de kwestie bijdraagt, in de opmerkingen hieronder. Dus, hier zijn de 5 belangrijkste manieren waarop we volgens mij handelen uit angst. 1. 1. We zijn TERRIFIED om te falen.Onze rug staat tegen de muur. We zijn GEDOELD om de manier waarop we de dingen doen te veranderen. En mensen innoveren al in ons vak. Maar dit gebeurt op microniveau. Maar wat we echt nodig hebben is innovatie op macroniveau. We hebben het hier over beroepsbrede veranderingen. Misschien omdat het idee om die sprongen als geheel te maken veel te eng is voor de meesten van ons, dus…. 2. 2. We maken ons klaar voor wat we hebben.En laat me je vertellen, wat we hebben is verre van wat we kunnen. Voor velen van ons lijkt dat misschien een pijnlijke middelmatigheid in uw bedrijf en uw inkomsten. Denk aan de krantenindustrie. Ze zijn er nog steeds, maar ze bloeien niet, ze overleven alleen maar. Bekijk het op deze manier – bijna elke andere bestaande industrie heeft een sprong in de richting van innovatie gemaakt. Je zou deze blog niet lezen als de journalistieke industrie de kranten niet achter zich zou laten en niet zou innoveren. En we boeken vooruitgang. Stappen. Baby’s. Maar nog niet de grote sprong voorwaarts. Waarom? 3. 3. We zijn bang voor verandering.Als we al zo lang dingen doen, waarom zouden we dan veranderen? Mensen kopen nog steeds kisten. Mensen kiezen nog steeds voor traditionele opties. Maar dat aantal wordt steeds kleiner, net als het aantal religieuze tradities dat bij begrafenissen wordt gebruikt. En zolang we het niet volledig aanpakken……. 4. 4. We zitten vast.We zitten vast omdat we, om eerlijk te zijn, niet geloven dat we onze drempel hebben bereikt waar er geen weg meer terug is. Ik vraag me af of er mensen nodig zullen zijn die buiten de begrafenisondernemers piketteerd moeten worden terwijl de dingen al in brand staan om een wake up call te laten klinken. Dit vastzitten verlamt ons. Wurgen ons. Er zijn zoveel manieren waarop we worden uitgenodigd om gesprekken te beginnen die de manier waarop ons beroep met de families van onze klanten omgaat, nog steeds zullen veranderen. 5. 5. We vermijden het onvermijdelijke.Het gebeurt overal om ons heen. Innovaties veranderen de manier waarop mensen over de dood denken. Het overlijdensberoep zoals we dat nu kennen zal over tien jaar zeker niet meer zo zijn. Ik bedoel, denk aan tien jaar geleden, toen crematie een enorme klus was. Nu kiezen mensen ervoor om begraven te worden in champignonpakken. Mensen huren bruiloftsplanners in om het werk van een begrafenisondernemer te doen. Er is zelfs een revolutie om begrafenissen terug naar huis te brengen, want mensen waarderen steeds minder wat ze zien dat ons beroep te bieden heeft. Let op mijn woorden, de begrafenisdienst zoals wij die kennen zal mislukken. Het eigenlijke ding dat wij vrezen, gebeurt langzaam op dit ogenblik, aangezien u deze woorden leest. En raad eens wat? Het is prachtig. Het is mooi om te zien wat vroeger werkte, niet meer werken. Het is prachtig om de innovatie te zien die de oude ruimtes van wat niet werkte op een natuurlijke manier vult. Het is prachtig om te zien dat mensen uit hun comfortzone komen en met moed deze nieuwe rollen betreden. En het is nog mooier om tranen te zien in de ogen van de klantenfamilies wiens leven veranderd is, of beter gemaakt, want we hebben besloten dat we het beter kunnen. Dit betekent niet dat we het allemaal verkeerd doen, de dodenzorg familie. Het betekent alleen dat het tijd is om ons aan te passen. Elke mens, elke plant, elke soort, elke industrie, elke soort, elke industrie, alles past zich altijd aan. Als we ons niet aanpassen, falen we. Het is zo eenvoudig. De vraag is dus … wat zou u met uw begrafenisonderneming doen als u niet bang was? Hoe zouden uw diensten eruit zien? Uw prijzen? Uw medewerkers? Het proces? |
| https://nationaaluitvaartcentrum.nl/ |
